وطن

ما دو گونه وطن داریم. یکی آنکه میان دریای مازندران و خلیج فارس قرار دارد، با کوه های بلند و رودهای کم آب وصحراهایی فراخ و ریگ زارها و شوره زارهایی گرم... وطن دوم ما اما وطنی ست که در آفاق ذهن ما خانه دارد. وطنی که در آن رودکی چنگ بر می گیرد و سرود شادی می نوازد و فردوسی داستان دلاوری های قهرمانان ما را سر می دهد... وطن خاکی ما پیوسته در معرض آفات و تاراج است و وطن معنوی ما اما از گزند دستبرد ویرانگر حوادث در امان… آفتابی است که پیوسته می تابد و زنده و پایدار است.

احسان یارشاطر