فرشته و شیطان

هر که را خلق وخوی فراخ دیدی، و رویِ گشاده و فراخ حوصله، که دعای خیر همه عالم کند، که از سخن او ترا گشادِ دل حاصل می شود و این عالم و تنگی او، بر تو فراموش می شود؛
آن فرشته است و بهشتی.

و آنکه اندر او و اندر سخن او قبضی می بینی و تنگی و سردی، که از سخن او چنان سرد می شوی که از سخن آن کس گرم شده بودی؛
آن شیطان است و دوزخی.

اکنون هر که بر این سِرّ واقف شود به صد هزار شیخی التفات نکند.

- شمس تبریزی -

سید حامد واحدی     28 مهر 1396