آن شغالی رفت اندر خم رنــــــگ
اندر آن خم کرد یک ساعت درنگ
که منم طاووس علییــــــن شده
پس بر آمد پوستش رنگین شـــده
یک شغالی پیش اوشد کای فلان
شیـــد کردی یا شدی از خوش دلان
شید کردی تا به منبر بر جهــــی
تا ز لاف این خلق را حسرت دهی
و آن شغال رنگ رنگ آمد نهفت
بر بنــــــاگوش ملامت گــــــر بکفت
بنگر آخر درمن و در رنگ من
یک صنــم چون من ندارد خود شمــن
چون گلستان گشته ام صد رنگ و خوش
مر مرا سجده کن از مـــــــن سر مکـش
پس چه خوانیمت بگو ای جوهری
گفت طاوس نر چون مشتـــــــــری
پس بگفتندش که طاوسان جــــان
جلــــــوه ها دارند اندر گلستـــــــــان
تو چنان جلوه کنی گفتا که نـــــی
بادیـــه نارفته چون گوبـــم منــــــی
بانگ طاووسان کنی گفتـــا که لا
پس نه ای طاووس خواجه بوالعلا
خلعت طاووس آید ز آسمان
کی رسی از رنگ و دعویها بدان
علیین: عالی بلند مرتبه
شید: شیطنت یا مکر وحیله
شجون: اندوگین نهام
صنم: بت
شمن: بت
مشتری: ستاره
بوالعلا: نادان جاهل
خلعت: جامه گران قیمت لباس پادشای
شغال و طاووس
سید حامد واحدی
10 مهر 1396