آتش هر قدر سوزان تر و قوی تر باشد چون آب به آن رسد نیست شود یا به باد کشته گردد.
آن ساعت که تو خلوتی را به دست آری و در پس زانو نشینی و قطره ای چند آب از چشم فرو باری، فرشته ای را گویند این آب را نگهدار.
چون نفسی سرد از سر حسرت از دل پر درد برآری، فرشتۀ دیگر را گویند این آه را بردار تا فردا که آتش دوزخ تاختن آرد از یک سو آب و از سوی دیگر باد، آتش به هزیمت گیرد!
بنده گوید: بار خدایا این چیست؟ گویند این آب دیدۀ تو و آن آه سینۀ تو است!
- خواجه عبدالله انصاری -